"Nú er Bleik brugðið!"

Bleik var brugðið í dag. Meira um það seinna. Veður með bezta móti þegar hlauparar söfnuðust saman til hlaupa frá Vesturbæjarlaug. Þurrt, stillt, 6 stiga hiti hið minnsta. Og það bara batnar fram að helgi. Mættir: Magnús, Flosi, Þorvaldur, Magga, dr. Jóhanna, Ósk, Helmut, blómasali, skrifari, Bjössi, Benz, Frikki - og loks kom Kalli af Brimum, vinur Goðmundar vinalausa. Hann hefur ekki sézt að hlaupum um langt árabil. Í okkar hópi er engin skömm að því að vera vinalaus, það er legio.

Jæja, það var þetta venjulega karp í Brottfararsal og baktal um náungann. En loks var ekki undan því vikizt að hefja hlaup. Nes var nefnt, sem er óvenjulegt á miðvikudegi, en það var einhver pastoral rómantík í mannskapnum, menn sáu fyrir sér hæga ölduna falla að og frá, bleika akra og slegin tún. Skrifari hafði efasemdir, en á þær var ekki hlustað frekar en fyrri daginn. Magga lagði til að það yrði byrjað á að fara út að Drulludælu og svo vestur úr. Leist þeim vel á þessa áætlun sem stefna á langt á næstunni, en okkur hinum var sosum alveg sama.

Skrifari hélt sér aftast af ráðnum hug, hann hefur ekki hlaupið að ráði síðustu þrjár vikurnar, orðinn feitur og þungur af hreyfingarleysi og óhófi í mat og drykk er tengist fundahöldum um landið. Einhverra hluta vegna raðaði blómasalinn sér í sama flokk, maður sem er búinn að æfa eins og heltekinn síðustu vikur og ætti að vera í fantaformi. Þarna voru Maggi, Benzinn, Kalli, Bjössi og fleiri.

Blómasalinn er ólíkindatól og hrekkjusvín. Hann hafði frétt af því að Benzinn væri viðkvæmur fyrir Hamborgarabúllunni. Upphóf hann nú mikinn munnsöfnuð og afflutning á þessum hjartnæma og geðþekka matsölustað, taldi fæðinu þar allt til foráttu og menn ættu að forðast hann eins og pestina. Ekki hafði hann lengi malað þegar Bjarni var stokkinn upp á nef sér, orðinn trítilóður og kvaðst ekki hlusta á svona óhróður. Var sem rakettu væri stungið í óæðri endann á honum og hann var horfinn með sama, náði hraðförunum á stuttum tíma og hélt sig þar.

Við hinir fórum þetta í hægðum okkar í Skerjafjörðinn og snörum við hjá Stoppustöð SVR og Oddi ættfræðingi. Á móti okkur kemur Friðrik kaupmaður og hafði eitthvað villst. Hann sneri líka við og hélt á Nes. Nú tók Kalli við sér og Bjössi og skildu okkur eftir. En blómasali og Maggi voru rólegir. Ég innti menn eftir því hvað blómasalinn hefði fengið í hádeginu, það var skyrdolla og glas af ávaxtasafa - ekkert sem getur útskýrt hægaganginn. Fór fetið er komið var að Hofsvallagötu, en lagði svo á Nes með Magga. Bjössi og blómasalinn hættu hlaupi hér.Hér var Bleik brugðið.

Við Maggi fengum félagsskap af Þorvaldi á Nesi og saman héldum við út að Haðkaupum, niður á Norðurströnd og svo í humátt að Laug. Er þangað kom sátu Bjössi og blómasalinn úti í glugga að trúnaðarhjali. Skrifari slóst í hópinn og áttum við langt spjall þar. Svo kom Sif langhlaupari og hafði pínt sig 6 km, hálffarlama konan. Svo var farið í Pott. Þar áttum við gæðastund nokkur. Bjarni með hávaða að venju, en sem betur fer hás svo það heyrðist ekki mikið í honum. Lagt á ráðin um Árshátíð og eru þeir hvattir til að skrá sig sem ekki hafa gert það, plássin fara að fyllast! Björn upplýsti að hann ætlaði að opna nýjan dagskrárlið: "The airing of grievances" í anda Frank Costanza. Leyfa félögunum að heyra um öll þau tilvik sem þeir hafa valdið honum vonbrigðum allt síðastliðið ár, hér verða einkum ákveðnir félagar skotspónn kokksins. Hins vegar verður enginn látinn gjalda fyrir hugsunarleysi sitt í mat Kokksins - hann verður ósvikinn! Hægri afturlöpp af íslenzkri rollu. Laugardaginn 14. apríl, muna það.

Í gvuðs friði.
Skrifari

Benzinn með skásta móti

Venju samkvæmt söfnuðust menn saman við Vesturbæjarlaug kl. 10:10 til þess að hlaupa, skrafa og fræðast. Mættir: Ó. Þorsteinsson, Þorvaldur, Benzinn, skrifari, blómasali og Flosi á hjóli. Það var nokkurra stiga frost og menn því vel búnir. Balaklava er skilyrði við þessar aðstæður. Nokkuð er liðið síðan skrifari þreytti sæmilegt hlaup og hann búinn að bæta á sig, því var útlit fyrir átakahlaup. Fór þó rólega af stað.

Umræðan snerist eðlilega um þau ósköp að starfsmaður Akademíunnar hefur gerzt ber að óvandaðri umgengni um fjármuni stofnunarinnar og sætt fyrir að úttekt. Um tíma höfðu einhverjir af okkar minnstu bræðrum áhyggjur af því að sá sómakæri og gegnheili Ó. Þorsteinsson væri innblandaður og sæti jafnvel bak við lás og slá. Nokkur símtöl í þá veru fóru um landsnetið, en á móti sat Formaður og hafði vart undan að svara tölvuskeytum og brunahringingum, engri þó frá V. Bjarnasyni. En við sem þekkjum okkar mann að engu nema heiðarleik og séntilmennsku vissum að fréttin gat ekki átt við um hann. Um þetta snerist umræðan fyrsta spölinn.

Menn höfðu eðlilega áhyggjur af Bjarna, sem hefur valdið umferðaröngþveiti og handalögmálum í nokkrum af seinustu hlaupum Samtakanna. En það verður að segjast honum til hróss að hann var bara með ágætum í dag, hávaði með minnsta móti (líklega sökum hæsis) og umfjöllun í samhengi. Það var fjári kalt í dag og blés á norðan. Blómasali og Þorvaldur skildu okkur hina fljótlega eftir og sást síðast til þeirra í Nauthólsvík, en ekki eftir það.

Við hinir héldum ró okkar enda um margt að ræða þegar menn hafa verið fjarverandi frá hlaupum um lengri hríð. M.a. barst talið að próf. Fróða sem hefur ekki mætt í hlaup svo mánuðum skiptir og verður fljótlega afskrifaður fari hann ekki að gera vart við sig. Hefðbundinn stanz í Nauthólsvík og málin rædd. Svo var haldið áfram í Garðinn og hann genginn í andakt.

Eftir Veðurstofuhálendið lagaðist veðrið og varð bærilegt. Við dóluðum þetta á sömu rólegu nótum og var enginn skortur á umræðuefnum, gamlar frægðarsögur af Bjarna Benz. Farinn Laugavegur og talin tóm verzlunarrými, 9. Hylling á Café Paris. Rólega upp Túngötu, krossmark við Kristskirkju.

Er komið var tilbaka var blómasali á leið upp úr. Hann taldi það merki um hreysti að þurfa að þurrka sér á glerhörðu, gegnfrosnu handklæði, aðrir kölluðu það bara aulahátt. Hann lánaði Benzinum handklæðið, en Benzinn hafði gleymt sínu. Það var gauðrifinn, útslitinn handklæðissnepill sem sjaldan hefur sézt ómerkilegri slíkur í Vesturbænum. Pottur góður, rætt um allt frá La Boheme til Barbour-jakka. Aristókrata og prófessora. Nú er að sjá hvort skrifari helst sæmilegur í fótnum áfram.

Endurfundir eftir meiðsli og veikindi

Þessir voru: Jörundur, Magnús, Þorvaldur, Hjálmar, dr. Jóhanna, Haraldur, Heiðar, Stefán, blómasali, skrifari, Benz, Bjössi, Jóhanna Ólafs, Dagný, G. Löve og svo dúkkaði Kaupmaðurinn upp þegar hlaup var hafið. Hávaði í Benzinum sem þarf að stilla. Áhugi á brekkum hjá einhverjum og þeim var leyft að renna skeiðið út í Öskjuhlíð þar sem völ er á brekkum. Aðrir spakir, enda sumir búnir að fara langt á laugardag.

Skrifari nýstiginn upp úr meiðslum og Jörundur að lyfta höfði frá kodda eftir tveggja vikna flensu. Voru því ekki til stórræðanna í dag, en hlaup nauðsynlegt engu að síður. Fórum þetta afar hægt og héldum okkur aftast, má vel una við Trabant-nafngiftina þar. Magnús nálægur. Jörundur við það að gefast upp þegar hann fann að veikindin voru enn viðloðandi, en hélt þó áfram og seiglaðist þetta.

Þegar komið var í Skerjafjörð kom blómasalinn á miklum hraða og virtist ætla að taka á því, hætti þó fljótlega við og fór að kvarta yfir þyngdaraukningu og fitusöfnun, það væri sama hvað hann hlypi, ekkert gengi að léttast eða grennast. E.t.v. er orðið tímabært að fá næringarfræðing til þess að hjálpa okkur þessum sem nýtum vel matinn sem við borðum í forðasöfnun, verst að líklega myndum við ekki fara að ráðum viðkomandi.

Það var bara farinn Hlíðarfótur og þetta voru Magnús, Benzinn, skrifari og blómasali og trúlega hafa Bjössi og Dagný einnig farið þessa sömu vegalengd í kvöld. Mikið skrafað á leiðinni og Benzinn lýsti hneykslaður yfir því að Biggi hefði nefnt villikött í höfuðið á honum. Skaðræðisskepnu sem sæti um kettina hans Bigga og reyndi að vinna þeim allt til miska. Biggi tók sig til og fjarlægði kvikyndið úr Vesturbænum og fór með hann upp í Kattholt. En velviljaður Vesturbæingur leysti skepnuna úr prísundinni gegn greiðslu og kom honum til sinna fyrri heimkynna þar sem hann er öllum til ama og leiðinda. M.a. lenti Jörundur í mikilli rimmu við hann um daginn sem leystist ekki fyrr en hann sparkaði honum í burtu og henti grjóti á eftir honum.

Benzinn sagði: "Já, mér þætti gaman að sjá þig sparka mér svo auðveldlega í burtu, hvað þá heldur að grýta mig í ofanáálag!" Benzinn vissi að upplýsa okkur um prófessor Fróða, en það sást til hans ganga eðlilega um Háskólaplanið. Þegar hann sá Benzinn helltist hins vegar mikil helti yfir hann á vitlausum fæti. Sagðar fleiri sögur af Bigga og hlegið mikið. Og hver kemur þá ekki akandi eftir Hringbrautinni og öskrar ókvæðisorðum að okkur nema sjálfur téður Birgir!

Pottur hreint magnaður og sagðar sögur. Þangað mætti Flosi og hafði hjólað langa vegalengd. Nú fer að styttast í löng hlaup hjá sumum - vordagskrá fer að hefjast. Þetta fer bara batnandi!

Félag eldri borgara lýsir með fjarveru sinni - ásetningur um árshátíð

Óvenju kjaptfor og ósvífinn eldri borgari hefur farið hamförum í Netheimum að undanförnu til þess að hallmæla virðulegum embættismönnum sem kljást við offitu og þyngdaraukningu, en sýna þó furðumikinn vilja til þess að takast á við vandann og bæta ástandið með hlaupum og heilbrigðu líferni. Því þótti furðu sæta og stappa nærri framhleypni að viðkomandi lætur ekki svo lítið að mæta til hlaupa á auglýstum hlaupatíma opinberra samtaka hlaupara í Vesturbænum.

Ekki skal farið mörgum orðum um mætta hlaupara, en þó skal getið Friðriks Guðbrandssonar, sem mætti til þess að auðsýna hlaupurum virðingu sína og heilsa upp á gamla félaga. Enn var spurt um Gústa gamla og hvort hann væri ekki á leið í Marathon des Sables. Óljósar fregnir af honum. G. Löve æfir skv. brezku prógrammi sem kveður á um 8 mílna sprett á miðvikudag. Verður fróðlegt að fylgjast með því hvernig það gengur fyrir sig.

Það væri að æra óstöðugan að hafa yfir þuluna um betri hlaupara og lakari hlaupara, en aðgreiningin gerist bara meiri og meiri. Þó held ég að til sé að verða hlaupakategorían "skárri hlauparar" og myndi skrifari flokka sjálfan sig, Helmut, Dagnýju, jafnvel Benzinn með og einnig Þorvald í þá grúpperingu. Þessir hlauparar aðgreindu sig með afgerandi hætti gegn Trabant-tendensinum, sem þó saknaði foringja í stað og var líklega framan við tölvuna að ausa úr sér óforskömmugheitum yfir vammlaust fólk.

Töluverður sunnanstrekkingur og var hálfgert til leiðinda, þó hlykkjast stígurinn með ströndinni svo mjög að maður var ýmist með vindinn í hliðina, í fangið eða í bakið. Og stundum lygndi. Tekið vel á því að góðu tempóhlaupi og má Benzinn hafa heiður fyrir með sín 104 kg að hafa pínt skrifara með sín 89 kg á góðum hraða, Helmut og Dagný fyrir framan okkur, Þorvaldur á einhverju óljósu róli í kringum okkur.

Er komið var í Nauthólsvík beið Helmut eftir okkur og ég benti áfram á Flanir. "Suðurhlíð?" sagði Helmut. Skrifari samsinnti. Aðrir beygðu af og fóru Hlífðarfót. Við hertum hlaupið ef eitthvað var og tókum það sem eftir var á tempói. Brekkan upp Suðurhlíð steinlá og við önduðum vart úr nös er komið var upp hjá Perlu. Afgangurinn var bara formsatriði og við sprettum úr spori.

Eins og menn vita er blómasalinn veikur fyrir súkkulaði. Á nýlegri ferð sinni til Flórída keypti Benzinn Hershey´s súkkulaði. Hann hafði það með sér í dag. Pokinn var rifinn upp í Útiklefa og blómasalinn sótti sér lúku. Svo sat hann á bekknum og maulaði meðan aðrir drifu sig í sturtu. "Ummm, þetta er gott," sagði blómasalinn og taumurinn lak niður munnvikin. Við máttum bíða eftir honum í einar tuttugu mínútur áður en hann sýndi sig í Potti.

Þar var Björn kokkur og spurði hvort áhugi væri á árshátíð. Skrifari greip boltann á lopti og nefndi Viðey. Nú er spurt: er áhugi fyrir því að halda árshátið Hlaupasamtakanna í Viðey í aprílmánuði þegar veður eru sæmileg og sæmilega bjart fram eftir kvöldi? Vafalítið væri kokkurinn fús til að liðsinna með próvíant við sanngjörnu verði. Meira um það seinna.

Kyrrlátum sunnudagsmorgni varið til hlaupa

Þeir eru einstakir, sunnudagsmorgnarnir í Vesturbænum, varla sál á ferli og tæplega að bærist hár á höfði manna eða dýra. Menn eru mættir stundvíslega kl. 10:10 við Laug, alklæddir í hlaupagalla, því að enn opnar Laug ekki fyrr en kl. 11 og er þó fólk enn að koma kl. 10 haldandi það dyr verði opnaðar fljótlega. Jæja, að þessu sinni voru það skrifari, Magnús og Þorvaldur sem hugðu á hlaup. Nú verða sjálfsagt einhverjir hissa að sjá ekki nafn Formanns til Lífstíðar, Jörundar eða Einars blómasala, en þeir tveir síðastnefndu hafa verið einkar háværir um afrek sín í hlaupum og með ónot við ónefnda félaga þeirra sem hafa misst af einu og einu hlaupi vegna mikilvægra embættisferða til Brussel. Hvað um það, félagsskapurinn var góður og engin ástæða til að ætla annað en hlaup yrði farsælt.

Skrifari að vísu þungur á sér þar sem hann hafði farið Þriggjabrúahlaup í gær, laugardag, á þokkalegasta tempói. Það er nauðsynlegt að grípa til ráðstafana til að stemma stigu við hinni ógnvænlegu þyngdaraukningu síðustu vikna. En það var lagt í hann, rigningarlegt og einhver sunnanátt. Eðlilega var rætt um úrslit í Júróvisjón og voru menn sammála um að lagavalsins vegna mætti gjarnan fella niður þátttöku þetta árið. Þetta var morgunninn þegar fréttist af andláti söngdívunnar Whitney Houston þar vestur í Hollywood. Menn tjáðu hug sinn þar um og um það eiturlyfjaumhverfi sem þetta fólk býr við.

Nú bættist Flosi í hópinn á reiðhjóli og kvartaði yfir meiðslum, en hann hljóp einnig í gærmorgun. Þá vorum við komnir í Nauthólsvík þar sem standa yfir miklar framkvæmdir, bæði á plani uppi og eins niðri í fjöru. Fróðlegt verður að sjá hvað þar rís. Aðeins gerður stuttur stans og svo haldið áfram. Aftur gengið í Kirkjugarði, en eftir það var hlaupið alla leið.

Er komið var að Hörpu taldi ég heppilegast að ganga smáspöl vegna þreytunnar, en hélt svo áfram hlaupandi og náði þeim hinum fljótlega. Svo var aftur gengið upp Ægisgötu og þá skildu þeir Þorvaldur og Magnús mig eftir. Þrátt fyrir þetta var komið til Laugar á mun betri tíma en alla jafna og skakkaði líklega einum 15 mín.

Í Pott mættu syndaselir. Ó. Þorsteinsson kvað hlaupafatnað sinn ekki hafa náð að þorna yfir nótt frá hlaupi gærmorgunsins og verður að teljast á veikum grunni byggt. Hins vegar kom blómasalinn svo að segja beint úr nætursukki, Þorrablóti með vinum þar sem bæði var etið og drukkið ótæpilega. Ja, menn ættu að vera háværari í skeytum sínum! Þar að auki voru í Potti dr. Einar Gunnar og Tobba, sem ekki hefur sést að hlaupum lengi. Síðar bættust í hópinn Stefán verkfræðingur og frú Helga. Rætt um kosningaúrslit og bílnúmer, nýjustu jarðarfarir og misjafnar ævir manna.

Örlög Jameson flöskunnar

Skrifari er vinur vina sinna. Meira um það seinna. Í fögru veðri söfnuðust margir valinkunnir hlauparar saman. Mátti bera kennsl á Þorvald, Magga, Möggu, Helmut, Bjössa, Stefán, Gumma, Ósk, Hjálmar, dr. Jóhönnu, Jóhönnu Ólafs, Harald, auk þess sem Kára brá fyrir, en ekki ljóst hvort hann hafi hlaupið. Skrifari var mættur. Miðvikudagur og þá er farið langt, ekki styttra en Þriggjabrúa, jafnvel lengra. Haraldur Jónsson að koma úr sjóbaði með loðhött á höfði.

Skrifari hitti blómasalann í gærkvöldi. Strengdu menn þar þess heit að hlaupa langt í miðvikudagshlaupi. Þeir áttu langt spjall. Skrifari var nýkominn úr mikilli svaðilför til Brussel. Á heimleiðinni var flogið gegnum Köben og varð hálftíma seinkun. Sem var allt í lagi, nema hvað eftir lendingu tók við þriggja tíma bið úti í vél eftir því að fá að koma inn í flugstöð, mönnum þótti víst vindurinn vera eitthvað háskalegur. Ekki urðu menn varir við vind úti í vél. Jæja, skrifari er vinur vina sinna og færir þeim gjarnan eitthvað eftir dvöl í útlöndum. Í þetta skiptið hafði hann hálfflösku af Jameson í handraðanum ætlaða blómasalanum. Nú voru góð ráð dýr! Ekkert að hafa í vélinni í þrjár klukkustundir! Hvað gera menn? Nú, þeir bjarga sér. Tappi dreginn úr Jameson og byrjað að teyga. Um það bil sem dyr á farkostinum voru opnaðar var komið niður í miðjar hlíðar á Jamesoninum.

Blómasalinn brást harla kátur við þegar honum var fengið Lindt súkkulaði og hálfur fleygur af Jameson. Litlu verður Vöggur feginn. Hann var fullvissaður um að næst fengi hann fullan fleyg. Það þurfti ekki meira til þess að gleðja þessa einföldu sál. Um sama leyti lýsti blómasalinn yfir því að það yrði farið langt miðvikudag. Hann lét hins vegar ekki sjá sig í hlaupi dagsins.

Nú, menn lögðu vissulega upp og Maggi hafði á orði að langt væri umliðið síðan Frikki Guðbrands hefði sýnt sig. Fórum þetta á léttu og rólegu dóli, en áður en langt var um liðið var "hinn" hópurinn búinn að skilja okkur lakari hlaupara eftir. Ég fór með Helmut og Magga og við vorum bara rólegir. Björn var rólegur líka, fór 5 km, er að byggja sig upp eftir hlaupaleysi Víetnam- og Taílandsfarar.

Óskaplega var skrifari þungur á sér eftir utanlandsferðina, skrýtið hvað svona ferðalög fara illa með skrokkinn á manni! En við djöfluðumst þetta inn í Nauthólsvík og svo var stýrt inn á Hlíðarfótinn hjá HR og þá leið tilbaka. Þetta voru Þorvaldur, Magnús og skrifari, en Helmut hélt áfram Þriggjabrúa. Hér var farið að kólna svo eftir var tekið og eins gott að ekki var farið lengra.

Ástandið skánaði þegar á leið og við vorum bara góðir á Hringbrautinni. Teygt með dr. Jóhönnu í Móttökusal. Svo var legið í Potti með Bjössa og Jóhönnu og rætt um austurlenska matreiðslu, ávexti og landabrugg.

Bjartsýni ríkir þegar vorið nálgast - Bjössi mættur á svæðið

Þar sem skrifari ekur inn á Planið sér hann tvo hlaupara, þá Jörund og blómasalann. Þeir voru undirfurðulegir, en þó flugu engar svívirðingar á milli. Fjölmennt í hlaupi dagsins: Flosi, Jörundur, Magnús, Þorvaldur, Helmut, dr. Jóhanna, Maggie, Magga, Ósk, Kaupmaðurinn, Gummi, Stefán og skrifari. Nei, þetta er enginn voðalegur fjöldi.

Á miðvikudögum er alltaf farið Þriggjabrúahlaup og engin ástæða til að breyta því. Lagt í hann, veður nokkuð gott, en gat þó brugðið til beggja vona með hita og vind á leiðinni, svo að allmargir voru með balaklövur. Það sýndi sig vera skynsamlegt er komið var á leið.

Það fór nú svo sem oft vill verða að maður lenti í slagtogi við annan feitlaginn og þungstígan hlaupara, blómasalann, og Magnús tiplaði með okkur fyrstu 5 km. Það var rætt um landsins gagn og nauðsynjar, sölumennsku og tannlækningar. Það var sami barlómurinn í blómasalanum og maður hefur hlustað á í rúm þrjú ár, en á milli komu frásagnir af skíðaferðum til útlanda og ferðum í sólina til Kaliforníu. Einar kvaðst hafa fengið skeyti frá prófessor Fróða sem lýsti sig heilan heilsu, og því óskiljanlegt hví hann mætir ekki til hlaupa. Þá gat hann upplýst að búið væri að hreinsa Bigga að innan með góðum árangri og tæki hann því rólega út vikuna.

Við hlupum uppi Þorvald og saman fórum við fyrir neðan Kirkjugarð, en þeir Magnús ætluðu Suðurhlíð, meðan við Einar fórum yfir brú og í brekkuna hjá Bogga. Ég óttaðist að brekkan yrði okkur erfið, en svo reyndist ekki, enda dreifði umræðuefnið huganum, ræddum um Facebook og þær hættur sem fylgja því að tengjast öðru fólki þar.

Það voru einhver þyngsli í okkur báðum, kannski tengd Þorranum, þannig að maður hafði aldrei almennilega þessa léttu tilfinningu sem tekur yfir þegar maður er kominn 5 km. En það var farið yfir hjá RÚV, Hvassaleiti, brú á Miklubraut og Fram-heimili. Tíðindalaust niður Kringlumýrarbraut og niður á Sæbraut. Enn má vara sig á hálkunni.

Hlaupið í myrkri út að Hörpu, en þar er ávallt gengið. Svo var tölt á rólegu nótunum um Hafnarhverfið, upp Ægisgötu og tilbaka til Laugar. Í Móttökusal voru Helmut og Flosi að teygja, og svo var Kaupmaðurinn þar og hafði skoðanir á ýmsu. Pétur Einarsson óhlaupinn að því er bezt varð séð. Í Útiklefa dúkkaði Björninn upp, nýkominn frá Víetnam og Taílandi, uppfullur af ferðasögum. Svo var legið í Potti og Bjössi hafði orðið.

Fyrsti Föstudagur á föstudag. Kári grasekkill. Wine, women and song! Er e-u við það að bæta?

Eins og sprunginn blöðruselur

Það gerðust tíðendi á Nesi. Meira um það seinna. En upphafið var sumsé það að hlauparar mættu til hlaups frá Vesturbæjarlaug. Þetta var slíkur aragrúi fólks að engin leið er að muna alla en þó skal getið próf. dr. Keldensis sem ekki hefur sézt mikið í seinni tíð, Helmut, Flosi, Þorvaldur, Einar blómasali, dr. Jóhanna, Hjálmar, Haraldur, Gummi Löve, Heiðar sálfræðingur, Ósk, Magga, Maggie, skrifari og einhver sem kennsl voru ekki borin á - gott ef ekki Kaupmaður líka.

Menn biðu í ofvæni úti á Plani eftir Möggu. "Magga, hvað eigum við að gera?" var spurt. Það voru Bakkavarir. Nokkuð sem skrifari er alveg hættur að leggja fyrir sig. Hersingin tók strikið út á Nes. Farið um Víðirmel niður í Ánanaust og svo á Nes. Skrifari var fremstur framan af, en smásaman seig hann aftur úr og niðurlægingin var fullkomnuð þegar blómasalinn sigldi fram úr honum áður en komið var í Seltjarnarneshrepp. Um leið voru einhver óheppileg ummæli látin falla sem voru til þess fallin að særa viðkvæmar sálir.

Skrifari hélt ró sinni. Hann þekkir blómasalann. Hann veit að rembingurinn fer fljótlega af honum, hann slappast og fer að gefa eftir. Ekki hafði lengi verið hlaupið á Nesi þegar skrifari náði blómasala og fór fram úr með glæsilegum spretti, en sýndi þann manndóm og þroska að viðhafa engin særandi ummæli í leiðinni. Vissi sem var að spretturinn var nægileg svívirða og móðgun.

Eftir þetta minnti blómasalinn einna helst á sprunginn blöðrusel, fyrst heyrðist tiplið, en svo dó það út og leit einna helzt út fyrir að hann væri hættur hlaupi. Skrifari hélt hins vegar reisn og tempói, fór út hjá Gróttu og Bakkatjörn, en sleppti golfvelli. Tilbaka í norðangjólu og var ekki vanþörf balaklövu. Það var farið um Lambastaðahverfi milli húsa til þess að verjast vindinum. Tilbaka á góðu tempói. Ekki sást til blómasalans á þessum tíma.

Pottur magnaður. Þangað mættu Kári og Anna Birna, en Anna Birna heldur í víking til Ástrallalíu á miðvikudag, flýgur til Lundúna, Singapore og ég veit ekki hvað og hvað, verður 30 klst. á leiðinni. Kemur ekki tilbaka fyrr en á Sumardaginn fyrsta. Mikið rætt um mat, Þorvaldur í stríði við landlækni út af léttmjólkurstefnu yfirvalda, en menn hugsuðu jafnframt til hans Bigga okkar sem þarf að láta hreinsa stíflaðar æðar. Megi honum vel farnast og mæta fljótlega að nýju í hlaup. Uppskrift dagsins: Kobbi flugmaður. Fyrsti Föstudagur á föstudag og einna helzt að heyra að Kári ætlaði að slá upp durum sínum í tilefni af grasekkilsstandi og það veit minn herra að verður vín og villtar meyjar! Vel mætt!

Fagur sunnudagur

Mættir til hlaups á sunnudagsmorgni í fjögurra stiga frosti, stillu og heiðskíru: Ó. Þorsteinsson, Þorvaldur, Jörundur, skrifari og Einar blómasali. Tekin fyrsta rispa á Plani áður en lagt var upp. Svo mjakaðist hópurinn af stað í þokkalegu færi niður á Ægisíðu. Allnokkuð rætt um fjárhagsleg málefni frá ýmsum sjónarhornum og leið furðu langur tími þangað til talið barst að mat og erum við þó stödd á Þorra miðjum. Fremur kalt að hlaupa í dag og ekki víst að menn vildu staldra við á tilgreindum stöðum jafnlengi og allajafna. Skrifari þungur á sér eftir þorrablót gærkvöldsins.

Í Nauthólsvík kom vísbendingaspurning: hvað hefur Baldur Símonarson sótt margar jarðarfarir á árinu? Það komu ýmsar ágizkanir, skrifari sagði 12, en rétt svar mun vera 13, en ekkert horn. Gengið skamma stund áður hlaup var upp tekið af nýju og stefnan sett á kirkjugarð. Hér sagði Jörundur frá því er hann beindi Kirkjuhlaupi annarsdags jóla inn að leiði Brynleifs og frú Guðrúnar og sagði sögu þeirra yfir 60 manna hópi hlaupara og fór rangt með öll meginatriði frásögu, alveg eins og Ó. Þorsteinsson hefur kennt honum hana.

Næst var tekið fyrir forsetaframboð á vori komanda. Upp er komin sú tilgáta að sitjandi forseti muni gefa frá sér framboð. Við svo búið mun Guðni Ágústsson standa með pálmann í höndunum og kastljósið á persónu sinni og vitanlega mun hann ekki bregðast okkur heldur gefa kost á sér. Verða þá ekki framar froskalappir eða gæsalifur í boði á Bessastöðum, heldur hafragrautur og súrt slátur með og e.t.v. mjólkurglas. Utanferðir leggjast af og samskipti við erlendar þjóðir falla niður. Nú fór skrifari að segja frá næstu Brusselferð og blómasalinn pantaði Jameson og súkkulaði.

Útvarpshæðin var söm við sig og áfram var haldið um Hlíðar, Klambra og ekki stoppað lengi. Á Sæbraut greip eitthvert óskiljanlegt kapp blómasalann og hann setti allt á fullt, skildi aðra hlaupara eftir og linnti ekki látum fyrr en við Laug. Hópurinn tvístraðist meira eða minna við þetta, utan hvað við Jörundur héldum hópinn frá Hörpu og til loka hlaups. Þetta var nú bara allt í lagi.

Potturinn mannaður hefðbundnum gestum og rætt um Lyfjafræðingatal. Síðan var hluti umræðu morgunsins endurunninn og endurfluttur samkvæmt hefð.

Þriggjabrúa í hríðarbyl og suðvestan strekkingi

Aðeins harðdálkar og karlmenni mætt í dag, sólskinshlauparar kusu að dvelja heima. Fremstar meðal jafningja þær Ósk og dr. Jóhanna, aðrir: Þorvaldur, Maggi, Einar blómasali, Snorri, Haraldur, Hjálmar, skrifari, Helmut, Gummi Löve - og svo náði Frikki okkur við Kirkjugarð. Engin spurning um vegalengd: Þrjár brýr eða dauði. Nema hvað Maggi og Þorvaldur voru búralegir og gáfu ekkert upp. Jóhanna upplýsti okkur um að hún hefði hitt hann Villa okkar og sagt að við söknuðum hans. Villi hafði einhver orð um það að gaman yrði að mæta til hlaups næsta sunnudag eftir Hreppakeppnina á föstudag þar sem Garðabær tekur þátt, þó ekki væri nema til þess að sjá hlandkoppasvipinn sem Jörundur og Ó. Þorsteinsson setja upp þegar þeir reyna að sýnast gáfaðir.

Lagt upp á rólegu nótunum, nema hvað sumir fóru hraðar en aðrir af stað. Við héldum hópinn Magnús, Einar, Helmut og skrifari. Magnús sagði Kirkjuráðsbrandara sem hægt var að hafa gaman af. Svo voru sagðar sögur af Alþingismönnum og var hlegið vel að þeim. Við töltum þetta í þokkalegu færi og með vindinn í bakið, bjuggumst jafnvel við að þurfa að taka strekkinginn í fangið á heimleiðinni. Menn höfðu áhyggjur af útfærzlu Schengen-svæðisins og afleiðingum þess næsta sumar, en skrifari bað menn að gæta orða sinna.

Það kom engum á óvart að þeir Þorvaldur og Magnús beygðu af í Nauthólsvík og styttu. En við Helmut og blómasalinn héldum áfram á Flanir og settum stefnuna á Boggann. Héldum kompaní og enn náði blómasalinn að hanga í okkur, en þegar kom í brekkuna fór að draga af honum og hann dróst aftur úr. Við dokuðum við eftir honum á Bústaðavegi og saman lögðum við á Útvarpshæðina. Ekki dugði það til að hann héldi í við okkur, en við héldum okkar striki og settum upp hraðann á Kringlumýrarbraut og alla leið niður á Sæbraut. Þar dokuðum við loksins við eftir Einari.

ÍSLAND VAR AÐ VINNA NOREG Í HANDBOLTA 34-32!!!!!

Sæbrautin var skelfileg, suðvestangarri í fangið alla leið og linnti ekki fyrr en við Hörpu. Vestið rifnaði utan af mér á leiðinni, svo stífur var vindurinn. Við fórum rólega tilbaka, en töltum þó upp Ægisgötuna án hvíldar. Stoppuðum á Landakotshæð og biðum eftir Einari. Þá tók hann upp gamalkunna takta, fór fram úr okkur og greikkaði sporið. Við Helmut leyfðum honum þetta, e.t.v. fengi hann eitthvað út úr því að "vinna" hlaupið. Svo fór þó ekki, því hann var strand á rauðu ljósi við Hringbraut og við kláruðum þetta saman. Frábært að koma tilbaka eftir hlaup við þessar aðstæður. Teygt í Móttökusal.

Potturinn var yndislega heitur og þar sátum við Helmut, Jóhanna, Einar, skrifari og Frikki og áttum gott spjall um ýmisleg málefni. Alltaf erfitt að hafa sig upp úr og fara að klæða sig í kuldanum.