Hlaupið í garðinum

Það hlýtur að teljast til tíðinda að sl. laugardag var boðað til utanvegahlaups á vegum Hlaupasamtaka Lýðveldisins. Var ætlunin að hlaupa í garðinum hans Ágústs Kvarans í Boðaþingi, sem svo er kallaður. Nokkrir hlauparar boðuðu komu sína og mættu auk prófessorsins Frikki, Einar, Ólafur Gunn, Ólafur skrifari og Maggie. Vilborg og Ólöf gengu.

Nú bregður svo við að er komið er í Boðaþingið, sem tilheyrir algjörum útjaðri byggðar á höfuðborgarsvæðinu, verður fyrst fyrir húsnæði Hrafnistu og munu tvær grímur hafa runnið á margan hlauparann þegar leit út fyrir að það þyrfti að banka þar upp á og spyrja eftir hr Kvaran. En af óbilandi trú á æsku og þrek prófessors Fróða álpuðust menn nú aðeins lengra og kom þá í ljós að karl býr á fimmtu og efstu hæð í nútímalegu fjölbýlishúsi fyrir heldra fólk.

Hlaup hófst í niðamyrkri og fimbulkulda kl. 9:15 að morgni og var steðjað út á túndruna ísilagða, grýtta og erfiða yfirferðar, oft á tíðum upp í móti. Ágúst þekkir leiðir þarna eins og lófann á sér og stýrði mönnum af mikilli gæsku og framsýni, en jafnframt nokkurri græsku, því iðulega bar við að hann segði að brekkan sem farið væri um væri sú síðasta. Kannast menn við þetta? Yfirleitt merkir þetta að það séu ekki færri en tíu brekkur eftir - ef vel lætur.

Frikki, Ágúst og Maggíe fremst og hurfu okkur smjörbubbum iðulega sjónum. Veður gott þótt kalt væri og útsýni af Vatnsendaheiði óviðjafnanlegt. 12 km lagðir að baki, rúmir, með reglulegum stoppum fyrir myndatökur svo minnti á sunnudagstúra með Ó. Þorsteinssyni. Algjörlega frábær hlaupatúr og full ástæða til að hvetja félaga til þátttöku næst þegar farið verður, laugardaginn 19. desember kl. 9:00. Í næsta nágrenni er Heiðmörkin sem býður upp á endalausa möguleika til hlaupa.

Hlaupið um nætur

Nú þegar Vetur konugur hefur haldið innreið sína og appelsínuguli fáráðurinn í Hvíta húsinu hefur fengið afhent brottfararspjaldið sitt halda menn ótrauðir áfram hlaupum sínum. Helst er frá hlaupum að segja sem gerast þegar venjulegt fólk hvílir höfuð á kodda, 6:02 á morgnana, í niðamyrkri svo menn sjá vart handa sinna skil. Þegar lokað er í Laug Vorri er boðið upp á aukna þjónustu sem felst í því að valdir hlauparar eru sóttir heim að dyrum og farið með þá einn hring um bæinn áður en þeim er skilað heim aftur. Einkum eru það Einar blómasali og Frikki sem hafa nýtt sér þessa þjónustu. Hafa menn þá gjarnan verið leystir út á Grenimel með kaffibolla í morgunsárið. Ekki er nú sosum farið langt, 7-8 km, á hægu tölti, rétt til að ná að halda sér í formi fyrir þá tíma þegar höftum á friðhelgi einkalífsins verður aflétt og við fáum að njóta fulls einstaklingsfrelsis á ný.

Þessutan kemur fyrir að menn spretti úr spori á hefðbundnum brottfarartímum af Stétt, 17:30 mánudaga og miðvikudaga, og 16:30 á föstudögum. Þá kemur fyrir að Ólafur Gunnarsson sláist með í för, og jafnvel Baldur Tumi. Svo gerðist það sl. sunnudag þegar hlaup var boðað kl. 8:30 með fullkominni grímuskyldu að prúðmennið Magnús Júlíus mætti til hlaups - og var raunar sá eini með grímu. Hinir voru Einar og Ólafur skrifari. Aðrir sváfu á sitt græna. Þá var farinn hefðbundinn sunnudagshringur utan hvað Maggi beygði af við Hlíðarfót. Var ekki að sjá að hann væri úr þjálfun eða kominn á áttræðisaldurinn.

Þegar skrifari vill hreyfa sig eitthvað að ráði og upplifa e-a áreynslu sem heitið getur fer hann einn og þá 12-14 km á 6 mín meðalhraða. Fór t.d. sl. laugardag kl. 7 að morgni áður en ljóst var orðið af degi. Hljóp Ægisíðu, um Skerjafjörð, og var rétt lentur í flasinu á ca 20 manna hlaupahópi sem hljóp þétt saman þvert ofan í tilmæli sóttvarnalæknis og allir svartklæddir. Þá varð undirritaður hissa. Þá var farinn Þriggjabrúa.

Svona heldur þetta áfram, þrátt fyrir pestina. Áfram er hlaupið undir fána Lýðveldisins.