Lífið gengur sinn vanagang í Vesturbænum

Hlýtt og bjart í Vesturbænum þegar hlauparar mættu til hlaups í Vesturbæjarlaug. Þegar við inngöngu í Brottfararsal bar við nýlundu: dr. Friðrik Guðbrandsson klæddur og klár í slaginn kl. 17:20. Aðrir sem mættu: Þorvaldur, Jörundur, Flosi, Kalli, Einar blómasali, skrifari, Magga, Þorbjörg K., Ólafur Hj. og Ragnar. Hávær krafa um 15 km og ekki skrefi styttra, einkum bar á blómasalanum í hópi þeirra sem heimtuðu þessa vegalengd. Skrifari var raunsærri og hógværari, lagði til Suðurhlíð. Það sást á Möggu, þótt lasleg væri, að það væri stemmari fyrir sprettum í Öskjuhlíð. Hvað um það, hópurinn lullaði af stað, sem er fyrir öllu.

Þrískiptur hópur eins og KR-skokk ku vera: 1. Magga, Ragnar, Ólafur Hj., og Flosi. 2. Kalli, Þorvaldur, blómasali og skrifari. 3. Jörundur, Tobba og dr. Friðrik. Ég vona að enginn fornemmist þótt ég sé svona hreinskilinn, en svona var þetta bara og er allt í lagi. Allir eru gjaldgengir í Hlaupasamtök Lýðveldisins, hvort heldur þeir líta út eins og þurrkaðar leðurreimar eða eins og við Einar blómasali! En hópurinn skiptist sumsé í þrennt, til að byrja með alla vega, en svo riðluðust fylkingar eitthvað.

Heitt í veðri og svitinn rann. Ég var að dóla þetta með félögum mínum og það var venju samkvæmt rætt um kapítalista og fjárfestingar, einkum er hlaupið var framhjá húsi í Skerjafirði sem einn hinna siðvandari kapítalista hefur fjárfest í. Er komið var í Nauthólsvík urðu mikil og óvænt umskipti: blómasali, Þorvaldur og Kalli héldu inn á Flugvallarveg, sem sagt: Hlífðarfót. Þessu áttu menn ekki von á eftir yfirlýsingar á Plani. Ég hrópaði til þeirra að þeir væru eymingjar, en þeir skeyttu því ekki, héldu áfram á ákveðnum kúrsi.

Hér hafði Flosi sameinast hópnum og við héldum á Flanir og settum stefnu á Suðurhlíð, eins og ég hafði í raunsæi mínu lagt til í upphafi. Við Kringlumýrarbraut var dokað við því við héldum að við sæjum Jörund úti í fjarskanum. Það reyndist missýning og því var haldið í brekkuna. Það er ögrun fyrir skrokkinn að taka brekkuna, og þeim mun mikilvægara að taka þeirri ögrun og klára hana án þess að falla í þá freistni að hvílast. Þetta gerðum við og komum móðir og másandi upp á plan hjá geimskipinu. Svo niður hjá Gvuðsmönnum.

Þægilegheitarölt tilbaka til Laugar. Teygt á Plani, en þá varð manni hugsað til þess að það vantaði svolítið í hópinn, hvar er t.d. Biggi með jógaæfingarnar? Hvar er allt fólkið sem hefur haft fyrir vana að leggjast í grasið og gera teygjur? Hér er átaks þörf.

Í Potti var rætt um gönguferðir og hlaup í sumar. M.a. var rætt um Holtavörðuheiðarhlaup 28. júlí nk. Bráðlega mun skrifari senda út beiðni um skráningu í það merka hlaup. Ennfremur rætt um hina árlegu haustgöngu Hlaupasamtakanna sem undanfarin ár hefur verið farin á Fimmvörðuháls. Nú er hugmyndin að fara í Skaftafell og ganga þar. Meira um það seinna.

Paradísarheimt

Nú er búið að opna Laug á ný eftir endurbætur og auk þess farið að opna kl. 9 um helgar, lífið færist í samt lag á ný og félagslíf í Vesturbænum verður með eðlilegum hætti. Til áréttingar þessu hittust þrír hlauparar í Laug í dag til hlaupa: Ó. Þorsteinsson, Þorvaldur og skrifari. Eðlilega urðu fagnaðarfundir þar sem Formaður til Lífstíðar hefur ekki sézt á svæðinu um nokkurra vikna skeið. Það var tekið til við að fylla í göt þekkingarinnar sem eðlilega höfðu myndast þegar helsti persónufræðingur og sagnauppspretta Vesturbæjarins er fjarri.

Hluti af umræðunni var tileinkaður V. Bjarnasyni álitsgjafa eins og fara gerir og þeim símtölum sem farið hafa milli hans og Formanns upp á síðkastið. Þá var sagt frá ferð Formanns til Washington og New York, þar sem hann lenti í ýmsum ævintýrum og hitti þeldökka iðnaðarmenn að störfum sem báðu að heilsa VB. Enn var rætt um Holtavörðuheiðarhlaup og þær áskoranir sem því fylgja. Ljóst er að hlaupið verður erfitt og mikilvægt að menn byggi sig vel upp fyrir það. Að hlaupi loknu verður farið í sund á Hvammstanga, og grillað að Melum um kvöldið.

Afar heitt á Ægisíðu og svitinn lak af hlaupurum. Þetta skánaði er komið var á Veðurstofuhæð, þá blés svalandi vindur á norðan og kældi okkur eilítið. Hlupum sem leið lá um Hlíðar, Klambra, Hlemm og niður á Sæbraut. Hér skal viðurkennt að við gengum líklega oftar en alla jafna og í stað þess að fara hjá Hörpu beindi Formaður okkur inn á þá leið sem farin hefur verið samkvæmt hefð, hjá Sjávarútvegshúsi og þaðan í gegnum miðbæinn. Loks upp Túngötu og þá leið tilbaka til Laugar.

Í Potti var rætt um mannaráðningar í forsætisráðuneyti og forsetakosningar. Mætt: dr. Baldur, dr. Einar Gunnar, dr. Mímir, frú Helga, auk hlaupara.

Hlaup og sjóbað á Nesi

Í morgun mætti Biggi of seint í sund. Hann kvaðst hafa sofið yfir sig vegna þess að hann dreymdi okkur blómasalann. Hann hafði tekið til hendinni framan við Laug, rifið þar upp hvönn sem var gjöf frá frönsku þjóðinni. Ekki stóð á viðbrögðum frá frönskum, reiðir menn hringdu frá París og heimtuðu skýringar. Bigga var falið að hringja til Parísar og biðjast afsökunar, sem vafðist ekki fyrir honum, verandi starfsmaður Íslandsstofu og fyrrum stúdent í París. Hann gerði hins vegar þau afdrifaríku mistök að hringja í dýrasta hringiflokki, þriðja flokki af þremur. Þetta vakti illt blóð í skrifara og hann hellti sér yfir Bigga fyrir að vera að eyða fjármunum úr ríkissjóði með þessum hætti. Þetta dreymdi Bigga í morgun og þess vegna var hann seinn til Laugar.

Félagslíf hefur verið fábreytt í Vesturbænum meðan Laug var lokuð. Því tóku menn gleði sína á ný er opnað var sl. þriðjudag. Í dag var hlaupið frá Laug kl. 16:30. Mættir helztu drengirnir: Magnús tannlæknir, Þorvaldur og Ólafur skrifari. Ef þetta er ekki tryggð við málstað Hlaupasamtakanna þá skil ég ekki hugtakið. Það var gassandi sumarhiti, sól, logn og því full ástæða til að setja stefnuna á Nes. Við vorum allir eitthvað bilaðir: skrifari ekki búinn að hlaupa í þrjár vikur, Maggi eitthvað slappur og Þorvaldur búinn að vera í Panama í 10 daga.

Við vorum sammála um að fara hægt og við stóðum við það. Héldum hópinn alla leið, eða þannig. Skrifari þungur og blés eins og fýsibelgur, slagaði í desítonnið á vigt Vesturbæjarlaugar við vogun í gærmorgun. Þá hló blómasali. Jæja, hvað um það, við fórum upp á Víðimel og þaðan vestur úr niður í Ánanaust og út á stíginn á Nes, sem hreppsnefndin neitar að breikka af ótta við aðkomufólk. Þorvaldur sagði okkur frá dvöl sinni í Panamá, m.a. frá skipaskurðinum sem er hundrað ára gamall og enn búinn upprunalegum vélbúnaði. Hann mætti í bjóð við kanalinn þar sem fylgst var með skipi sem dregið var af tveimur eimreiðum sitt hvorum megin skurðarins.

Þegar komið var á réttan stað á Nesi brá skrifari sér niður í fjöru, en hvatti félaga sína til að halda áfram hlaupi. Skrifari dró af sér svitastorkin hlaupafötin og skellti sér í svalandi Atlanzölduna, það var yndislegt! Fyrsta sjóbað á þessu sumri. Hélt svo áfram hlaupi og var bara sprækur. Fór hefðbundið tilbaka af Nesi, um Lambastaðabraut og svo niður á Nesveg og til Laugar, þar sem Magnús og Þorvaldur biðu á Plani. Við áttum gott spjall saman.

Framundan: Bláskógaskokk á morgun. Nú er tímabært að félagar Hlaupasamtaka Lýðveldisins nái vopnum sínum á ný eftir að reglubundin samvera féll niður við lokun Laugar. Hvatt er til þess að menn mæti fjölmennir n.k. sunnudag kl. 10:10, en eins og menn vita opnar Laug kl. 9:00 þann dag. Þá verður hægt að nýta snaga í Útiklefa á ný í fyrsta skipti í marga mánuði. Vel mætt!

Miðnætursól á Heiðarhorni

Hin árlega Miðnæturganga Hlaupasamtaka Lýðveldisins var þreytt mánudaginn 18. júní - og lauk raunar ekki fyrr en að morgni þess 19da. Þátttakendur voru 9: Flosi og Ragna, skrifari, Helmut og Jóhanna, auk tveggja kennara í FÁ, Ársæls og Eiríks og þeim tengdum konum, Ingveldi og Hjördísi. Ekið var sem leið liggur um Vesturlandsveg, um Hvalfjarðargöng og í Melasveitina, að bænum Efra-Skarði. Þar fengum við að leggja bílum í túnfætinum og lögðum á brattann.

Þessi ganga var mun erfiðari en sú á Esjuna í fyrra. Uppgangan reyndi mun meira á og var skrifari orðinn vel heitur eftir stundarfjórðungs göngu, svo ekki sé meira sagt! Alltaf skal það koma manni í koll að vera vitlaust klæddur, mætti hafa verið minna klæddur í upphafi, með þann möguleika að bæta á sig fötum er ofar kæmi og kulaði. Við nutum leiðsagnar hins reynda fjallagarps, Helmuts, sem lofaði rólegri göngu og stóð að mestu við það. Hins vegar pískaði hann menn áfram af vinsemd með nokkrum "jæjum". Fyrsta nesti eftir 1,5 klst. Skoðuðum Skessubotna og Skessubrunn og var þar fagurt um að litast.

Skriðan upp á Skessuhyrnu var strembin, en eftir það var þetta ljúf ganga upp hrygginn á Heiðarhorn. Þar vorum við komin um eittleytið um nóttina, sól var að setjast og nutum við sólarlagsins þar um stund og tókum annað nesti. Lituðumst um, sáum vítt of heima, Snæfellsjökul, upp á Mýrar, Skessuhorn, Baulu og í Borgarfjarðardali. Hér voru vatnsbirgðir farnar að þverra hjá skrifara og hann horfði löngunaraugum niður í dalinn þangað sem við áttum að setja stefnuna. Ekki þurftum við að ganga nema í 20-30 mín. þegar við komum að fyrstu fjallallækjum hjalandi með sitt blátæra og svalandi lindarvatn. Hér stillti fólk sér upp í röð til þess að fylla á flöskur og svolgruðu menn í sig guðaveigarnar. Þetta er ávallt mesta tillökkunarefnið, að svala þorstanum með vatni úr fjallalækjum.

Gangan gekk vel, hópurinn samstilltur og almennt í góðu formi, héldum vel hópinn og enginn dróst aftur úr. Niðurgangan var snurðulaus og vorum við komin að bílunum aftur um þrjúleytið að morgni 19. júni. Erfiðri en ánægjulegri göngu lokið, menn voru sveittir og þreyttir en ánægðir.  

Hlaupið á Nesi þar sem hreppsnefndin neitar að breikka stíga

Það kann að hafa farið fram hjá hlaupurum þrátt fyrir ítarlega auglýsingu að Vesturbæjarlaug er lokuð frá 4. júní til 19. júní. Við verðum bara að horfast í augu við þá staðreynd að sumir af okkar minnstu bræðrum/systrum eru ekki betur læsar en svo að einfaldur miði í rúðu fer algerlega fram hjá þeim og þeir/þær skynja ekkert. Koma svo að læstum dyrum og skilja ekkert. Líkt og fór fyrir honum Þorvaldi okkar hérna um árið þegar hann kom að bílalausu bílaplani við Vesturbæjarlaug og lék forvitni á að vita hvað stæði á miðanum á hurð Laugar - með þekktum afleiðingum.

Jæja, við þessir betur gefnu hlauparar mættum alla vega í Neslaug kl. 17:30 og settum stefnu á hlaup. Þetta voru auk skrifara, Jörundur, Þorvaldur, Kalli og Ólafur Hj. Það sást til nokkurra hlaupara TKS, en þeir voru ekki margir. Spurt var hvort samtök þeirra væru að liðast í sundur og var ekki laust við að vonleysis gætti í svörum. Við spurðum um grindarbotnsæfingar, en enginn vildi kannast við að þær væru iðkaðar á Nesi. Þó er þekkt að hlauparar hverfa upp í grasbolla upp af Laug fyrir hlaup og teygja sig og engja á alla kanta í annarlegum tilgangi. Þorvaldur var ólmur að hefja æfingar af þessu tagi, en við náðum að teygja hann frá slíkum áformum.

Það var ákveðið að setja stefnu á Neshlaup, fara kringum golfvöll, út að Gróttu og skoða svo möguleika á að lengja í tíu km. Fórum þetta nokkuð rólega út, Kalli nýkominn frá Mallorca og ekki búinn að hlaupa um nokkurt skeið. Við Jörundur með slæmsku í öndunarfærum og hægir í gang. Þorvaldur hins vegar og Ólafur hinn alhressir og fóru á undan okkur. Ekki varð tíðinda framan af, hiti um 20 stig, sólskin, en góður andvari, einkum er komið var fyrir golfvöll og stefnan sett á Gróttu.

Við norðurhornið á Nesi sáum við mann sem var að reyna að hefja flugdreka á loft. Þetta var stór og mikill flugdreki, og það sem gerði verkefnið enn tilkomumeira var að hann ætlaði greinilega að flytja sjálfan sig í drekanum. Við fylgdumst með honum þar sem hann færðist nær hafi og flaut svo endanlega út á hafflötinn og er ekki vitað meira af afdrifum hans.

Jæja, við áfram. Það var mikið um dýrðir um síðastliðna helgi. Blómasalinn með afmælisveizlu í bústað sínum og bauð upp á dýrindismat í framhaldi af Sólheimahlaupi sem þrír þreyttu: blómasalinn, Ragnar og Þorvaldur. Þá hjóluðu Kári og Biggi 85 km leið frá Vesturbæ Reykjavíkur alla leið í Selholt að heimsækja vin sinn og heiðra hann á fimmtugsafmælinu. Aðrir komu akandi austur og treystu sér ekki til að hlaupa. Við áttum yndislega stund í sveitinni að sveitasetri Einars og Vilborgar.

Það var einhver leti í mannskapnum og við enduðum með að fara 7,5 km í dag og kenndum æfingarleysi og slæmri heilsu um. En hér með er hvatt til þess að félagar Hlaupasamtakanna mæti til hlaups frá Neslaug á hefðbundnum hlaupatímum Samtaka Vorra á meðan Vesturbæjarlaug er lokuð. Bara svo að það sé frá.