Akademían 100 ára

Þessir voru mættir: Ó. Þorsteinsson, Flosi, Magnús tannlæknir, Ólafur skrifari, Ragnar og Guðrún. Enn var lokað að Laugu og streymdi fólk að sem varð frá að hverfa vonsvikið. Ólafur frændi sagði frá afmælisveizlu akademíunnar í Hörpunni í gærkvöldi og hverjir hefðu verið þar. Brunahringing að morgni dags og hinum megin á línunni var álitsgjafi Lýðveldisins sem bað um lista yfir alla þá sem Formaður hefði talað við, eða réttara sagt, hefðu talað við hann. Það var ærið langur listi.

Haldið rólega upp í ákjósanlegu veðri. Rifjaðar upp gamlar sögur sem hafa verið sagðar nokkrum sinnum áður. Ólafur tilkynnti að við myndum rekast á V. Bjarnason áður en langt væri liðið á hlaup. Tíðindalítið inn í Nauthólsvík og raunar alveg niður á Klambratún, utan hvað Guðrúnu var sögð sagan af andláti Brynleifs menntaskólakennara og Guðrúnar konu hans. Við kínversku Belgjagerðina gerðust hlutirnir. Þar var gerður stanz til úttektar. Ber þá að hjólreiðamann sem virtist kunnuglegur. Það var sjálfur V. Bjarnason og fór fram mikil úttekt á hinni vélstýrðu flaggstöng. Verkfræðingurinn leit skjótlega á hana og úrskurðaði hana handstýrða og með línu, þvert á niðurstöðu Formannsins. Staðfesti Vilhjálmur þetta. Það var staldrað við góða stund og Guðrún kynnt fyrir Villa, en þau bjuggu bæði við Grænuhlíð í æsku. Lagðar fyrir hann vísbendingaspurningar um foreldra Guðrúnar sem Villi réð vandræðalaust og gat í leiðinni hnýtt í Reykjavíkur Lærða Skóla.

Haldið áfram Sæbrautina rólega, hjá Hörpu og um miðbæ yfir Austurvöll. Rólega um Túngötu og Hofsvallagötu, fínn undirbúningur fyrir hlaupaviku. Í Pott mætti hefðbundið klientel. Auk hlaupara komu þar Mímir, Baldur Símonarson, Stefán verkfræðingur og frú Helga. Mikið rifrildi spratt upp um hæð nýrra stúdentagarða í mýrinni þar sem knattspyrnufélagið Rimmugýgur atti kappi hér fyrr á tímum og mun skyggja á hús við Oddagötu og gengu svívirðingar fram og tilbaka um pottinn, virtist eima eitthvað af eldri umræðu.