Föstudagshlaup - fámennt; Sunnudagur enn fámennari

Ritari tafðist í símanum og átti þess ekki kost að þreyta hefðbundið föstudagshlaup með félögum sínum eins og hann hefði viljað. En hann var þakklátur fyrir auðsýnda samúð og stuðning sem mætti honum er hann loks mætti til Laugar um það bil er hlaupi lauk og fann þar fyrir á fleti próf. dr. Ágústus Frodius og Bjarna Benz. Þeir teygðu í miklum ákafa og sögðu frá fámennu hlaupi. Það var farið í pott og þar rákumst við á Melabúðar-Frikka sem er orðinn einn alsherjar mannvinur í Vesturbænum og góðvinur leikskólabarna ef marka má myndir sem hanga uppi um alla Laug. Friðrik vissi ekki af þessari nýju stöðu sinni og var upprifinn. En hann var líka niðurrifinn, því hann er rifbeinsbrotinn og hljóp þanninn 20 km í Parísarmaraþoni, lenti í átökum við einhverja vitleysinga og fattaði ekki fyrr en eftirá að hann væri brotinn.

Jæja, hver mætir, ef ekki sjálfur blómasalinn, óhlaupinn, og taldi sér til afsökunar að honum bauðst flug til Ísafjarðar sem hann gat ekki sleppt. Stuttu síðar mætti dr. Einar Gunnar og eftir þetta var kátt á hjalla í potti.

Nú segir næst frá hlaupi í Hlaupasamtökum Lýðveldisins að morgni sunnudags þegar þessir mættu: Ó. Þorsteinsson, Þorvaldur og Einar blómasali. Nú var ritari lasinn og gat aðeins með herkjum komið sér til potts. Þeir standa í Útiklefa Ólafur Þorsteinsson, Einar blómasali og Stefán Sigurðsson verkfræðingur og kjaftar á þeim hver tuska. Blómasalinn náði vart upp í nef sér af hneykslun yfir útlendingum sem hefðu elt uppi veizlurnar á Sumardaginn fyrsta sem verzlanir stóðu fyrir, m.a. grillaðar pylsur í Byko. Þar hefðu þeir raðað sér upp og raðað í sig pylsunum og endað með því að taka nesti. "Svona hegða sér þessir menn þegar þeir fá eitthvað ókeypis!" sagði blómasalinn æstur og það sló mig að stundum hreykja ónefndir menn sér af því að hafa getað farið með alla fjölskylduna í ókeypis morgunverðarhlaðborð á Golfdögum hjá Heklu, án þess að vera Golfeigandi. "Ég á bjöllu," afsakar hann sig gjarnan með.

Í potti auk framangreindra Mímir, dr. Einar Gunnar og frú Helga. Umræðan fór um víðan völl, borgarstjórnarkosningar, nýlega genginn dómur í máli höfðuðu gegn ónefndum dýralækni sem skipaði héraðsdómara með vafasömum hætti, nokkuð um drykkfellda lækna og ættir manna og heilsufar.

Næst hlaupið í Hlaupasamtökunum mánudag kl. 17:30.  

Hlaup, innvígsla, klám, hortugheit, sjór, efasemdir

Nýr hlaupari mættur á vegum Ágústs, og virtist prófessorinn vera þess sinnis að afla þessum hlaupara (sem er útlendingur) skjótrar aðlögunar í Hlaupasamtökin, líkt og einhverjir hafa viljað sjá um inngöngu Íslands í ESB. No such luck! Hér gilda reglur, hér ríkja hefðir! Maðurinn skal fara aftast í röðina og fara í gegnum sama ritúal og allir aðrir: eitt ár af þögn, fimm ár af einelti. Að því búnu er hugsanlegt að á hann verði yrt í nokkurn veginn vinsamlegum tóni.

Fámennt hlaup, en geysilega vel mannað. Kári mættur, próf. Fróði, S. Ingvarsson, Jörundur, Kalli kokkur, Ólafur ritari, Hjálmar, Helmut og Jóhanna búin að hlaupa 14 km, Unnur, Rúna, Brynja, Melabúðar-Frikki og síðast en ekki sízt: sjálfur Gísli. Eitthvað var blómasalinn að snövla í kringum okkur, en ætlaði ekki að hlaupa og virtist ekki eiga erindi að reka í hlaupi kvöldsins. Þó er það svo að nokkrir hlauparar undirbúa göngu á Fimmvörðuháls sér til dægrastyttingar og uppbyggingar og kann að vera að blómasalinn hafi haft hlutverk í þeim undirbúningi.

Hvað um það. ákveðið að fara öfugan hring, eða hvað má kalla það, að hlaupa upp á Víðimel og þaðan út á Nes. Prófessorinn lenti í kvíðakasti og kannaðist ekki við þessa rútínu, búinn að upplýsa skjólstæðing sinn, útlendinginn, um að allt önnur leið yrði farin. Við vorum verulega lengi að vinda ofan af andlegu ástandi þessa aldna hlaupara, en á endanum var hann farinn að sætta sig við þessa leið. Farið rólega, og ef hraði gerði vart við sig, var óðara hægt, enda eru menn að fara í maraþon. Við klæmdumst hæfilega til þess að gera hinum nýja hlaupara ljóst hvað væri í vændum. Ollum prófessornum ekki vonbrigðum þar, enda var hann greinilega búinn að undirbúa nýliðann undir það versta. Lítið ef nokkuð rætt um mat, enda blómasalinn víðs fjarri.

Helmut leiddi okkur vestur á Nes og á vel völdum stað var farið ofan í fjöru og í sjó. Hreint ótrúlega margir skelltu sér í svala brimölduna, Gísli, Ágúst, Sigurður, Ólafur, Hjálmar, Helmut, Jóhanna - svömluðu um í öldurótinu og nutu Atlanzhafsöldunnar. Fór Frikki líka? Ég man það ekki.

Svo var bara að halda tilbaka, sumir fóru alla leið fyrir golfvöll, en við þessir skynsömu fórum stytztu leið tilbaka, ég í kompaníi við Gísla og Jörund. Við fórum ókannaða stigu á Nesi og rifjuðum upp eldri bústaði ónefndra hlaupara.

Í potti var rætt um skeytasendingar undanfarinna daga sem mörgum þóttu óskiljanlegar. Líklega eigum við inni óútekinn þroska og er bara tilhlökkunarefni að vænta þess að bæta skilning sinn á bókmenntatextum heimsins. Haldið áfram undirbúningi göngu um hálendi landsins og gengið frá föstum atriðum.

Menn kvöddu og steðjuðu til Melabúðar að afla sér vista fyrir morgundaginn. Í gvuðs friði, ritari.