Fyrsti í nóvember

Boðað var til hlaups í Hlaupasamtökum Lýðveldisins á föstudegi, þeim hinum Fyrsta í nóvember og þarafleiðandi fyrirheit um drykkju að hlaupi loknu. Þá mæta oft sumir hlauparar. En ekki nú, í dag voru aðeins hinir staðföstu mættir: Flosi, Benz, Einar blómasali, Ólafur skrifari og Benzlingur. Veður var stillt, en ekki hlýtt og því tekin ákvörðun um balaklövu. Það sást til Gísla Ragnarssonar, fornfrægs félaga vors, og hafði hann góð orð um það að fara að mæta á ný til hlaupa með okkur. Hins vegar sást ekkert til prófessors dr Fróða sem hefur haft sig mjög í frammi á samfélagsmiðlum og haft uppi bæði hótfyndni og hortugheit. 

Við hlupum saman af stað og héldum hópinn allan tímann, enda eru föstudagshlaup félagshlaup. Rætt var um einhvern mikinn skandala sem ég er búinn að gleyma hver var, en var mjög svívirðilegur og bæði Bjarni og blómasalinn voru mjög fonnemmaðir, Bjarni raunar svo mjög að hann tók aukahopp og hlaup upp á nærliggjandi hljóðmanir til þess að tjá reiði sína. Svo var það gleymt og við héldum áfram. 

Við hlupum framhjá Bragganum og vorkenndum fólki sem þar sat inni og neytti veitinga. Aumingja fólkið, að þurfa að hírast þarna inni þegar það gæti fyllt kátra sveina hóp á stígum úti! 

Jæja, næst var það Öskjuhlíð og stígurinn upp, hann var glerháll og var skrýtið að fara úr marauðu í Vesturbænum í glerhálkuna í Austurbænum, sem þó er landfræðilega nálægur hinum fyrrnefnda, þótt margt sé í kúltúr, innræti íbúa og hugarfari sem greini þessa bæjarhluta að. Fórum að tröppunum góðu upp á Veðurstofuhálendið, verki vindur fram, og gladdi það okkur mjög að sjá hitalagnir í tröppunum, sem þýðir að þær verða auðar í vetrarbyljunum. 

Nú var hlaup hálfnað og við fórum hjá Saung- og Skák, um Hlíðar og Klambra og kíktum inn á málverkagallerí á Rauðarárstíg og sáum Kjarval, sem Benzinn sagði að væri alls enginn Kjarval. Þeir hefðu nefnilega umgengist hvor annan hér forðum daga og hann þekkti sinn Kjarval. Áfram niður Laugaveginn með öskrum og látum sem linnti ekki fyrr en á Landakotshæð þar sem Benzinum tókst að fá hóp af skólakrökkum upp á móti sér og hlupu með öskrum á eftir þeim feðgum út úr porti katólskra.

Pottur óvenju heitur og góður og þar sat próf dr Einar Gunnar. Sænskir túristar sátu þar einnig og furðuðu sig á tilburðum Bjarna í kalda pottinum. Skrifari útskýrði að maðurinn væri ekki alveg eðlilegur. Þeir skildu það. 

Enginn Fyrsti á eftir, enda fjölskyldumenn hér á ferð, en ekki ábyrgðarlausir unglingar. Hins vegar heitstrengingar um frekari hlaup, næst sunnudag kl 10:10. Í gvuðs friði.