Bloggfærslur mánaðarins, janúar 2015

Bóndadagur

Denni var mættur og hafði með sér hjemmelaved hákarl. Hann sagði okkur að verkandinn hefði verið búinn að innbyrða heila stæðu af Egils gulli þegar hann mé á viðfangsefnið. Við rifum í okkur bitana, sem voru bragðgóðir þótt þeir væru ekki bragðsterkir. Mættir til hlaups á föstudegi: prófessor Fróði, Þorvaldur, Jörundur, Einar blómasali, Denni og skrifari. Nú brá svo við að skrifari var ekki atyrtur og fékk að þreyta hlaup athugasemdalaust, sem er nýmæli. 

Prófessorinn er að þjálfa Einar fyrir Belfast og Einar vísar til prófessorsins sem leiðtoga lífs síns, og getur aldrei ógrátanda nefnt nafn hans. "Ó, þú ástsæli leiðtogi lífs míns!" Prófessorinn lagði línurnar fyrir hæfilega porsjón manni sem er á leið í maraþon. Ekki styttra en 18 km. Blómasalinn var fullur kapps og einbeitts ásetnings. Þorvaldur þagði. Við hinir tjáðum okkur lítt um vegalengdir. 

Þetta var merkilegt hlaup. Fremstir fóru Ágúst, Þorvaldur og Einar, þá skrifari og loks þeir fóstbræður, Denni og Jörundur, og fóru hægt. Skrifari var giska ánægður að þreyta samfellt áreynslulaust hlaup alla leið inn í Nauthólsvík. Hann sá ekki til félaga sinna að baki sér, en frétti síðar að þeir hefðu farið stytztu leið um Suðurgötu og beint í Hólavallakirkjugarð, sem ku vera með líflegra móti á þessum árstíma. Þeir geta þó prísað sig sæla með að hafa átt afturkvæmt úr garðinum, sem verður ekki sagt um alla. 

Af þeim hinum var það síðast vitað að það dró í sundur með þeim og varð ekki séð að jafnræði væri með þeim. Endanleg hlaupavegalengd rétt rúmir 12 km.

Skrifari hélt sínum kúrsi og kláraði góðan Hlíðarfót með sóma. 

Er komið var til Laugar langaði okkur Denna og Jörund í hákarl, Denni var með dolluna. Afgreiðslustúlkan mótmælti hástöfum og hótaði að láta henda okkur út. Við gengum út fyrir og fengum okkur hákarl. 

Í Pott mætti auk okkar hinna Kári og urðu fagnaðarfundir með okkur. Rætt um bóndadag og vandkvæði þess að að fá eiginkonur til þess að sýna eiginmönnum sínum hæfilega virðingu og t.d. létta af þeim eldhússtörfum akkúrat þennan eina dag ársins. Það ku ekki ganga eftir. 

Upplýst var að búið væri að breyta staðsetningu Þorrablóts Samtaka Vorra í hús, að valinna manna ráði þótti skynsamlegast að hafa blótið að Denna á Nesi. Vallarbraut 17, eða þar um bil. Sumsé 6. febrúar kl. 19.

Í gvuðs friði

skrifari


Blautbolskeppni

Mættir til hlaups á miðvikudegi: próf. Fróði, gamli barnakennarinn, blómasalinn, skrifari, Þorvaldur, Jörundur, Ingi, Rúna og Maggie. Í Brottfararsal var haft í frammi hefðbundið andlegt ofbeldi gegn skrifara, bent á hann og hann nefndur aumingi. Rætt um Einar, Belfast og prógrammið: hlaupa í skotheldu vesti með hjálm. Úti var glerhált og fremur napurt, en það fældi ekki frá hlaupi. Við lögðum upp með ólík markmið í huga, sumir vildu ná út að Skítastöð og tilbaka, aðrir stefndu á 10 mílur hið minnsta. 

Það var dimmt úti og mjög fljótlega þurfti fólk að hafa augu og fætur hjá sér til að detta ekki. Við héldum hópinn býsna lengi, alveg út í Skerjafjörð, en svo fór að draga sundur með okkur - og Jörund sá ég bara í upphafi hlaups og ekkert meira. Skrifari kjagaði þetta áfram, en mátti jafnvel ganga þar sem mest hálka var, svo sem við Flugvöll. Var hikandi er kom að Skítastöð, átti maður að snúa við eða halda áfram? Jæja, við látum slag standa, þetta gengur svo vel. 

Komið í Nauthólsvík og var ýmist hlaupið eða gengið eftir aðstæðum. Hér var hlaupari orðinn vel heitur og því var lítið mál að klára Hlíðarfót þótt engin met væru slegin í dag.

Við komu til Laugar hitti ég Ósk og Hjálmar, Ósk spurði hvort það hefði rignt svona mikið - og horfði á galla skrifara sem hefði sómt sér vel í hvaða blautbolskeppni sem er. Nei, Ósk, þetta var sviti, það var tekið á því í dag. Flosi og Einar komu stuttu á eftir mér og höfðu farið 10 km með Rúnu.

Framundan Þorrablót Hlaupasamtakanna - en fyrst verður hlaupið meira, næst á föstudag.

 

 


Fæddur með múrskeið í munni

Einar blómasali er einhver prúðasti og frambærilegasti félagi Hlaupasamtaka Lýðveldisins. Ekki einasta er hann mikill, sanngjarn og heiðarlegur athafnamaður, heldur er hann einnig fjölskyldufaðir sem vílar ekki fyrir sér að bruna um sleðabrekkur höfuðborgarsvæðisins með dætrum sínum, þar með tryggjandi góð tengsl og uppbyggileg samskipti við ungviðið. 

Einar blómasali boðaði okkur helztu drengina sem hlaupum með Hlaupasamtökum Lýðveldisins á Mímis bar kl. 18:00, að afloknu hefðbundnu föstudagshlaupi. Ekki varð það tíðindalaust né laust við dramatík. Sem skrifari Samtaka Vorra stóð við barinn og pantaði drukk á hamingjustundarverði af afgreiðslumanni sem ekki var talandi á íslenzku, dúkkar blómasalinn upp og óskar eftir hlutdeild í pöntuninni. Af alkunnri góðmennsku fellst skrifari á að hleypa blómasalanum inn í pöntunina, en eingöngu gegn heilögum svardaga um að sá síðarnefndi greiddi fyrir næstu pöntun. 

Það var pantað pale ale - og nótan hljóðaði upp á 2.600 kr. Hér setti skrifara hljóðan og hann varð dapur og vonlaus til augnanna, en náði að stynja upp: "...en, er ekki heppíáur?" Stútungspiltur svaraði á ensku, að þessi hamingjustund gilti aðeins fyrir tilteknar gerðir bjórs, ekki pale ale. En þegar hann sá sorgina í augum skrifara viknaði hann, breytti bókuninni og sló inn tvo Thule bjóra og nótan breyttist úr 2.600 kr. í 1.100 kr. - sem er nokkuð sem blómasalinn hefði verið fullsæmdur af. En nú kemur það bezta.

Drykkirnir runnu ljúflega ofan í okkur félaga undir mikilvægum samtölum um vandamál einkalífsins, en svo var ekki hjá því komizt að blómasali keypti sinn gang. Nú var komið upp ástand á barnum. Þjónninn kannaðist ekki við happy hour konseptið og benti á spjald við inngang barsins þar sem stóð að happy hour væri milli 16 og 18. Blómasalinn fór inn á síma sinn og leitaði uppi vefsíðu hótelsins. Þar kom fram að það væri happy hour á Mímis bar alla daga milli 16 og 19. Á matseðli staðarins var hins vegar sagt á ensku að happy hour væri "on weekdays" milli 16 og 19, en "on weekends" milli 16 og 18. Hvað er weekday og hvað er weekend? Er það sama og virkur dagur og helgi? Við vorum engu nær.

Einar fór fram í lobbí og benti á þessa anómalíu og fékk liðsinni þaðan til þess að leiðrétta hlut Hlaupasamtakanna gagnvart hinum þvergirðingslega barþjóni. Eftir það þurfti ekki annað en benda á Einar og þá vildi barþjónninn allt fyrir okkur gera. 

A endanum mættu þessi á hefðbundinn Fyrsta Föstudag hvers mánaðar: skrifari, blómasali, skransali, barnakennari, próf. Fróði, Bjarni Benz, Ólöf, Rúna, Ólafur Gunn, Þorvaldur, Flosi og loks rak Kaupfmann Friedrich inn höfuðið. Þá var loks hægt að taka upp hefðbundin fundarstörf. Samþykkt var að heimila blómasalanum að ferðast til Belfast í maí til þess að þreyta ódýrasta maraþon sem sögur fara af, 35 pund í þátttökugjaldi, farseðill á 16.000 kr. og annað eftir því. Samþykkt að fela Helmut og Jóhönnu að finna nýjar píslargöngur á fjöllum næsta sumar. Samþykkt að halda árlegt Þorrablót 6. febrúar nk. - þrír möguleikar: hjá Denna á Nesi, hjá skrifara í Siðmenningunni nærri Móðurkirkjunni - ellegar í Kópavogsdalnum hjá prófessor Fróða. Stefnt að svipuðu fyrirkomulagi og á seinasta ári, með tveimur missterkum gerðum af hákarli - og reiknað með að K.G. Kristinsson sýni af sér sömu rausn og þá að því er varðar hreinsun hins innri manns. 

Þorrablót verður auglýst fljótlega og lýst eftir áhuga einstakra félagsmanna.

Þegar skrifari fór á barinn að panta meira var hann spurður hvort hann væri með "Vöskum mönnum". Það hvarflaði að honum að þetta væri nýtt vinnuheiti blómasalans fyrir hópinn í sætunum - svo að hann svaraði því játandi. Aftur fékk hann drykkinn á hálfvirði. Síðar kom í ljós að "Vaskir menn" væri eitthvert allt annað holl í salnum og búnir að loka að sér.  

Í gvuðs friði,

skrifari 

PS - já, það var víst hlaupið í kvöld og einhverjir ótilgreindir aðilar að sprikla, en það er aukaatriði. 


Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband